بی ستارگی

ستاره کوچک آسمان کم سو تر از دیروز در پشت پنجره های چوبی احساس به انتظار لحظه ها نشسته است . لحظه ها ... . لحظه بودن و سوختن ... !؟ یا لحظه پر کشیدن ، پروازی رو به سوی خاموشی ... !؟ باز هم تجربه رها شدن در تاریکی آسمان ، در جستجوی تنها ستاره گمشده اش ... !؟
مبادا حرفی بزنید ... مبادا به او بگویید که ستاره ها بی ستاره اند ... !؟ زیرا او تنها به این امید زنده است