امید

در دریای مواج و خروشان زندگی ، در تکاپوی رسیدن به ساحل آرام وجودت،قایق کوچک شکسته در موج با همراهی پاروی امید در حرکت است . طوفانهای سهمناک را بنگر که هر لحظه امواج خشمگین را در راسـتای ویرانگری هدایـتگرند و زورق تنها ، تنهاتـر از همیـشه در آرزوی ساحل قرار در حال گریز از گرداب . و تو با جذر و مد نگاهت تماشاگر حرکت عاشقانه من . همه جا رو به تاریکی است ، نور وجودت را بر من بتاب ومرا همرهی کن

خسته ام ، دستم بگیر ، ماه من!؟