مرداب
من عصاره تلخ یک عمر تنهایی ام
که از دستان بی رحم روزگار ذره ذره می چکم
من بغض خفه شده آرزوهای دست نیافته ام
شیرین ترین و زیباترین لحظاتم
غرق در مرداب غصه ها و بی مهری هاست
رکود و سکوت ، فوران می کند
رکود و سکوت ، فوران می کند
و من در سردترین بی پناهی
آخرین دست و پا زدنهایم راتجربه می کنم
برای رهایی از این مرداب تاریک...!؟
posted by Zohreh @ 11/22/2006 05:14:00 PM
8 comments
8 Comments:
be ghole khodet ke hamishe migi: khoda ro hamishe shokr kon :)
tanat atash mishavad vaghti dar dele tarike jangale tanhaeehayat
dastat be hich kerme shab tabi nemiresad... een razae chashmhaye pesarak bood ...dar akharin booseye dokhtarak ... be aeene ...
سلام دوست من
بسیار زیبا بود و خواندنی
خیلی لذت بردم
منتظر شما هستم تا با نظر تان شعرهای مار هم به پختگی شعر های خودتان نزدیک کنید
موفق باشید
راوی
سلام به شما.
به زیبایی خزان زرد که همچو خورشیدی از زمین می تابد.
خوشحال هستم که با شما که طبع شعری خوب و قلم زیبایی دارید آشنا شدم.
واقعا که زیبا گفتید این نشان از درون متعالی شماست که باید با کوشش و تمرین های بیشتر به آن دست پیدا کنید.
و یادم هست که حتما شام را لینک کنم.
و منتظر شماکه به من حتما سر خواهی زد خواهم بود.
بهترین آرزوها برای شما را دارم.
سلام.
ممنونم از محبت شما نسبت به من.
زندگی سراسر دست و پا زدن در نهایت مردن است
به امید نگاهت ایستادن
به روی شانه هایت سر نهادن
خوشتر از این آرزویی است
دهان کوچکت را بوسه دادن
salam . be roozam o montazer.
Post a Comment
<< Home